Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Έτσι βαραίνουν οι φανέλες



Ο ΠΑΣ σώθηκε και πλέον μαθηματικά δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος και παρέμεινε για δεύτερη συνεχή χρονιά στα σαλόνια της superleague. Ίσως είναι νωρίς ν'αρχίσουμε να μιλάμε για το σχεδιασμό της επόμενης ημέρας, αλλά ως γνωστό, των φρονίμων τα παιδιά...

Η ομάδα πραγματοποίησε έναν καταπληκτικό δεύτερο γύρο με την αλλαγή του προπονητή, με τον Άγγελο Αναστασιάδη να βελτιώνει αισθητά την αγωνιστική της εικόνα.

Θεωρώ ότι ο ΠΑΣ έχει χρυσή ευκαιρία να χτίσει επάνω στην φετινή επιτυχία και να προσθέσει ακόμα περισσότερα κιλά στην φανέλα του. Και λέω επιτυχία και εξηγούμε:

  • το να κερδίζει την ΑΕΚ (έστω και αδιάφορη) και να δημιουργεί παράδοση εναντίον της
  • να πετυχαίνει σερί νίκες με σπουδαία διπλά σε Τούμπα και Ξάνθη, όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο
  • να βγάζει μέταλλο και πνεύμα νικητή στα τελευταία λεπτά σκοράροντας
  • να στηρίζεται στις δυνάμεις του και όχι σε “δανεικές” χάρες των άλλων, να μην γίνει δορυφόρος καμιάς μεγάλης ομάδας

Όλα αυτά είναι καλά, μόνο εάν και εφόσον υπάρξει και συνέχεια.

Πρώτος στόχος της ομάδας και του χρόνου θα πρέπει να θεωρηθεί η εκ νέου παραμονή του στην superleague. Αρχικά να καθιερωθεί εκεί, και με την πάροδο των χρόνων να στοχεύει την πρώτη οχτάδα. Με βήματα αργά, πλην όμως σταθερά, ώστε να πάψει επιτέλους το ανεβοκατέβασμα ή αλλιώς “ομάδα ασανσέρ”.

Οι άκρως απαιτητικοί φίλαθλοι του ΠΑΣ πρέπει να σταματήσουν να ζουν με το παρελθόν και τον ένδοξο Άγιαξ της Ηπείρου, που μεγαλούργησε την δεκαετία του 70 και το φάντασμά του πλανάται ακόμα στους Ζωσιμάδες. Η οποιαδήποτε σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει, βαραίνοντας τα πόδια των ποδοσφαιριστών.

Να συσπειρωθεί ο φίλαθλος κόσμος και να γεμίζει το γήπεδο. Φθηνότερα εισιτήρια περισσότερος κόσμος, ακριβότερα εισιτήρια λιγότερος κόσμος. Απλή λογική για να δημιουργήσεις την νέα γένια οπαδών του ΠΑΣ.

Βελτίωση υποδομών, βοηθητικών και προπονητικών χώρων. Οργάνωση τμημάτων σκάουτινγκ όπου θα σκανάρουν τουλάχιστον ολόκληρη την ήπειρο και γενικότερα το δυτικό τμήμα της χώρας. Παραγωγή ταλέντων, ανάδειξη νέων παιχτών και πώλησή τους αργότερα κ.ο.κ.

Παραμονή τουλάχιστον δύο χρόνων ακόμα του ιδίου προπονητή, με μακροπρόθεσμο πλάνο, χωρίς να παρεκκλίνει απ' αυτό με την πρώτη στραβή, για να φανεί και να κριθεί σε βάθος χρόνου. Εξάλλου με υπομονή, επιμονή και σωστό σχεδιασμό τα αποτελέσματα θα έρθουν.

Να μην διαταραχθεί γι' ακόμη μία φορά βίαια η χημεία του ρόστερ της ομάδας. Παραμονή του βασικού κορμού ώστε να μην υπάρξουν φαινόμενα ανομοιογένειας και δυσπροσαρμοστικότητας, έτσι ώστε η αρχή του πρωταθλήματος να τον βρει έτοιμο.

Προσθήκες αυστηρά φιλόδοξων παιχτών, διψασμένους για διάκριση σε νεαρή ηλικία. Ξένους ποδοσφαιριστές μόνο εάν και εφόσον κάνουν την διαφορά στο ρόστερ με την ποιότητά τους. Όχι σε δανεικούς δίχως προοπτική αγοράς (οψιόν).

Μαζεμένο μπάτζετ, χωρίς αλόγιστες σπατάλες. Χωρίς βεντέτες και μεταγραφές εντυπωσιασμού. Είναι προτιμότερο ν' ανακαλύψεις εσύ τον Μπεσέρα και τον Βίλα και να τους μοσχοπουλήσεις, παρά να προσφέρεις ποδοσφαιρική στέγη μ' ένα παχυλό συμβόλαιο σε παίχτη που αφήνεται ελεύθερος από κάποια μεγάλη ομάδα που τον έχει “ξεζουμίσει”.

Εν κατακλείδι ο ΠΑΣ τόσα χρόνια λειτουργεί κάτω από καθεστώς συνεχούς πίεσης. Από πολλούς θεωρείται (όχι άδικα) η καλύτερη ομάδα football league και μόνιμη ουραγός superleague. Οι συγκρίσεις με την ένδοξη ομάδα της δεκαετίας του 70 πρέπει να σταματήσουν. Είναι άδικη. Άλλα για να γίνεις βασιλιάς θα πρέπει να σκοτώσεις τον ίδιο τον βασιλιά.



ΠΡΕΝΤΖΙΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Να ΄χα χίλια μάτια...el clasico να βλέπω
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΞΕΧΑΡΜΑΝΙΑΣΜΑ:
Σε μία εποχή, όπου η ψυχαγωγία και η διασκέδαση τείνει να εκλείψει στις ημέρες μας, την περασμένη τετάρτη, οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι ανά την υφήλιο, το γλέντησαν με την ψυχή τους.
Γι' ακόμη μία φορά, η τιτανομαχία μεταξύ Μπαρτσελόνας και Ρεάλ μας προσέφερε απλόχερα μεγάλες συγκινήσεις. Το ποδοσφαιρικό κατεστημένο των Καταλανών ταρακουνήθηκε για τα καλά ίσως για πρώτη φορά επί εποχής Πεπ Γκουαρντιόλα, από την συγκινητική προσπάθεια της βασίλισσας, που βρέθηκε πίσω στο σκορ από το ημίχρονο (2-0) και παρόλα αυτά βρήκε το σθένος ν' αντιδράσει, να ισοφαρίσει και παρολίγον στο τέλος να πάρει και την πρόκριση, κάτι που πριν την διεξαγωγή του παιχνιδιού φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Τελικώς οι
μπλαουγκράνα με το ισόπαλο 2-2 ήταν αυτοί που κέρδισαν το εισιτήριο για τα ημιτελικά κυπέλλου Ισπανίας. Τα συμπεράσματα πολλά. Πάμε να τα σχολιάσουμε με ελαφρώς χιουμοριστική διάθεση:
-Παρ' το αλλιώςΟ ξεροκέφαλος Μουρίνιο άλλαξε. Έπαιξε για να κερδίσει στα ίσια και όχι για να κλέψει το παιχνίδι. Κατέβασε την ομάδα του επιθετικά, δίχως φόβο όπως άλλωστε επιτάσσει το “βαρύ” όνομα της Ρεάλ αλλά και σύμφωνα με την επιθυμία των οπαδών της που δεν αρκούνται σ' έναν τίτλο αλλά επιζητούν και το θέαμα.
-SHOWTIMEΤο el clasico πλέον, αρχίζει και μοιάζει με αγώνα επίδειξις των Χάρλεμς. Η τελειότητα του σπορ σ' όλο του το μεγαλείο. Ελάχιστα λάθη εκατέρωθεν, υψηλή τεχνική, εξουθενωτικός ρυθμός, τακουνάκια, ποδιές, ανατροπές του σκορ και γκολ από άλλο πλανήτη από το κοντινό μέλλον, σε στυλ playstasion ( Ντάνιελ Άλβες).
-Boys don't cry Αδερφέ Ζοσέ καλά το πήγες το ματσάκι, έως ότου άρχισες πάλι την γνωστή σου κλάψα για την διαιτησία. Σε τέτοιου είδους αγώνες δεν σηκώνει τέτοια (η Μπάρτσα σε άφησε να χρησιμοποιήσεις τον Πέπε). Το τέρμα του Ράμος ήταν καθαρό φάουλ.
-Γιατί ήμουν πάντα το καλύτερο παιδίΡε Πέπε... πάψε πλέον να γίνεσαι τόσο υπέρμετρα αντιπαθητικός. Είσαι παιχταράς, μεγάλος σκύλος, αλλά χρειάζεσαι γενικό ρεκτιφιέ χαρακτήρος. Α...και κάτι ακόμα. Όταν σε ξάπλωσε ο Μέσσι παίρνοντας έτσι την μικρή του εκδίκηση, σε πληροφορώ ότι πολύς κόσμος το χάρηκε.
-Ο καλός ο καπετάνιος...Αρχηγέ Ίκερ κάνε μου την χάρη και δώσε το περιβραχιόνιο σου στον Κριστιάνο η στον Αλόνσο. Μπορεί να είσαι “μεγάλο” τέρμα, αλλά την επιρροή που είχε ο Ραούλ σ' αυτή την ομάδα δεν θα την έχεις ποτέ.
-Η τελευταία έξοδοςΠεπ κοίτα να κατακτήσεις το CHL φέτος, γιατί το πρωταθληματάκι οδεύει προς Μαδρίτη. Λυσσάξανε τα γκαλάκτικος και με λίγη προσοχή είναι δικό τους. Το νου σου!
-Με λένε Αλέξη Ποιος χρειάζεται τον Βίγια όταν υπάρχει αυτός ο δαιμόνιος Άλεξ Σάντσες. Ο μικρός δείχνει έτοιμος, προερχόμενος από την Ουντινέζε, για αντιΒίγια. Προσαρμόστηκε στο πι και φι.
-Σαν δύο σταγόνες νερόΚαμπούρα και καράφλα ίδια, με στυλ αέρινο και ντρίμπλα για πολλούς εμετούς, το τόπι κολλάει στο πόδι θαρρείς και το παπούτσι έχει μαρμελάδα. Τελικά ποιος ήταν αυτός αριστερά στο γήπεδο; ο Ινιέστα ή ο Ζιντάν; Όπως και να' χει Αντρές, μην ξεχάσεις κλείνοντας την καριέρα σου να ρίξεις και κάνα δυο κουτουλίδια.
- μαγκιά γυαλί και παντελόνι λι Σκόραρες σε δύο σερί el clasico Κριστιάνο μου. Πλέον έχεις σπάσει όλα τα ρεκόρ και τα κοντέρ τρέχουν με χίλια. Άντε να κερδίσεις και την εθνική μας να μην σου μείνει απωθημένο. Αυτός ο Φύσσας (ή αλλιώς ο δικός μας Τάκης) σ' έχει στιγματίσει.
-Η στυλίσταΕίπαμε ρε Μπάρτσα ότι το κύπελλο είναι για τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα αλλά όχι με την Ρεάλ αντίπαλο. Απολογισμός: ένα μπαλάκι κάτω από τα πόδια και πολλά ανεκμετάλλευτα δώρα. Την σταδιοδρομία σε κάνα κομμωτήριο την έχεις σκεφτεί Μανουέλ Πίντο;;;
-Καρίμ πίνει Καρίμ κερνάΗ καταξίωση ενός μεγάλου παίχτη γεννιέται μέσα από τέτοια ματς. Λοιπόν έναν μεγάλο πόντο στον Μπενζεμά που κυριολεκτικά γλέντησε έναν από τους καλύτερους στόπερ στον κόσμο (Πουγιόλ) και σκόραρε (2-2). Προβλέπω με την πάροδο του χρόνου ότι θα ξεπεράσει τον θρύλο Ανρί.
-Φεύγω για μένα να νιώσω καλά...Ήρθε η ώρα του Κακά να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Δεν κάνει γι' αυτό το επίπεδο, όχι τουλάχιστον σ' αυτό το πρωτάθλημα (λόγω ταχύτητας). Η πόλη του φωτός θα του ταιριάζει περισσότερο, άσε που εκεί υπάρχουν και κάτι Άραβες με μπόλικους παράδες. Ρώτα και τον συνάδελφο Παστόρε. Που καταντήσαμε λοχία...
-ENTER (KEY)Αυτός ο Τσάβι περισσότερο με κουμπί πληκτρολογίου μοιάζει παρά με ανθρώπινη φιγούρα. Είναι το enter των Καταλανών. Προγραμματισμένος να πράττει πάντα το σωστό, τσιπαρισμένος να σκανάρει ολόκληρο το γήπεδο με μία ματιά, διπλοπύρηνος γαρ ούτως ώστε να δημιουργεί και να μαρκάρει ταυτοχρόνως. Και όλα αυτά σε μέγεθος laptop και όχι PC.
-Αλλάξαμε θέσεις...μ' αρέσει μ' αρέσει...Ο τεράστιος Πάολο Μαλντίνι είχε πει κάποτε σε ανύποπτο χρόνο: Ο Ράμος πρέπει να γυρίσει στα στόπερ, μου θυμίζει τον εαυτό μου. Προσωπικά, όταν μιλάνε τέτοιοι τύποι εγώ προσυπογράφω. Πόσο δίκιο έχει! Respect Paolo
-wannabe Cristiano RonaldoΣε δυο τρεις φάσεις του αγώνα μπέρδεψα τον Κριστιάνο με τον Καγεχόν. Τους ξεχώριζα μόνο από τον αριθμό της φανέλας. Ο πιτσιρίκος μοιάζει να' ναι το μικρό πουλέν του Πορτογάλου σταρ.
-Αχ πατρίδα μου γλυκιά...Και εσύ καλέ μου φίλε αναγνώστη, κάτσε να δεις τώρα, Δόξα – Αστέρα!!!
Γιε μου που πας;;; μάνα θα πάω στα καράβια...

*Τα άρθρα είναι δημοσιευμένα και στην αθλητική εφημερίδα Ιωαννίνων  "ΤΟ ΣΟΥΤ"           

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ 2011 – 2012

                                                                                                                                        12/11/2011
                     ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ 2011 – 2012
Παμε να δούμε ποιοι έχουν ξεχωρίσει και μας έχουν γοητεύσει με την απόδοσή τους
ΤΑ ΤΑΛΈΝΤΑ:
Βασιλακάκης(Ξάνθη), Σκόνδρας (Ατρόμητος), Φετφατζίδης(ΟΣΦΠ), Καπίνο (ΠΑΟ).
ΟΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ:
Ζέκα (ΠΑΟ), Φέισα(ΟΣΦΠ), Μαρίνος (ΠΑΟ), Αθανασιάδης (ΠΑΟΚ),Λεονάρντο (ΑΕΚ), Χολέμπας (ΟΣΦΠ).
ΟΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΈΝΟΙ:
Χαριστέας(Παναιτολικός), Λέτο (ΠΑΟ), Τζιμπούρ(ΟΣΦΠ), Φωτάκης (ΠΑΟΚ), Μήτρογλου (Ατρόμητος).
ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ –ΣΤΑΘΕΡΉ ΑΞΊΑ:
Ιμπαγάσα (ΟΣΦΠ),Κατσουράνης (ΠΑΟ), Βϊερίνια (ΠΑΟΚ), Λεάλ(Εργοτέλης), Ντάσιος (ΠΑΣ), Εστογιανόφ(Πανιώνιος), Σηφάκης (ΆΡΗΣ) Λυμπερόπυλος (ΑΕΚ).
ΠΡΈΝΤΖΙΠΑΣ ΑΝΔΡΈΑΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ SUPERLEAGUE

                                                                                                                            12/11/2011
                                ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ SUPERLEAGUE
Αυτήν την εβδομάδα μιας και δεν έχουμε αγωνιστική δράση,με μια συνοπτική ματιά θα κάνουμε την αποτίμηση της superleague μέχριστιγμής. Θ' αναλύσουμε τις ομάδες,θ' ανακαλύψουμε τα νέα ταλέντα, τους πρωταγωνιστές που αναδεικνύονται την φετινή περίοδο. Θα ρισκάρουμε αν και νωρίς την τελική κατάταξη της κάθε ομάδας.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ:
Με την περσινή επιτυχημένη συνταγή βαδίζει ο πρωταθλητής και με την σταθερότητα που του παρέχει ο Βαλβερδε οπου παρέμεινε και φέτος στο τιμόνι του Ολυμπιακού. Με τις ποιοτικες προσθήκες των Τζιμπούρ στην επιθετική γραμμή και τους Ορμπάιθ, Φέισα στα χαφ,δείχνει πιο ενισχυμένος όπως σαφώς και πιο δουλεμένος. Στην αμυντική γραμμή αίνιγμα παραμένει ο Μαρκάνο, αλλά εκεί έτσι και αλλιώς οι θέσεις είναι καπαρωμένες απο Μελμπεργκ, Παπαδόπουλο. Το πρόβλημα που παρουσιάζεται φέτος για τους Πειραιώτες βρίσκεται στην θέση του τερματοφύλακα. Ο Κονστάντζο μοιάζει λίγος για ν' αντέξει το βάρος και την πίεση της φανέλας. Επίσης ο Ριέρα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ν' αντικατασταθεί από τον Αμντουν, ο οποίος αποδεικνύεται κατώτερος των προσδοκιών και ίσως ορισμένοι ν' αναπολούν ακόμα και τον Ζαϊρί που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τον αλγερινό εξτρέμ.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:1-2
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ:
Ξεκίνησε νωθρά μένοντας έξω από την Ευρώπη Αυγουστιάτικα.Με την πάροδο του χρόνου όμως ανέκαμψε και μ'ενα σερί καλών εμφανίσεων και αποτελεσμάτων, άρχισε να χτίζει αυτοπεποίθηση. Για πρώτη φορά αποτυπώνεται στο χόρτο η φιλοσοφία του Φερεϊρα. Μ'ένα περιεργο 4-4-2, με τον Λέτο να βαφτίζεται σέντερ φορ και να σκοράρει κατα βούληση,τον Κατσουράνη πιο ώριμο από ποτέ, και τις ευχάριστες εκπλήξεις των Ζέκα,Κουϊνσι, Μαρίνο οι πράσινοι μοιάζουν ικανοί να διεκδικήσουν στα ίσια το πρωτάθλημα από τον αιώνιο αντίπαλό τους.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:1-2
Α.Ε.Κ.:
Η ομάδα φαίνεται ολοένα να μικραίνει, η διοικητική ανυπαρξία είναι ολοφάνερη πλέον, κατά συνέπεια οι ενωσίτες αισθάνονται ότι θα είναι τυχεροί αν καταφέρουν να πάρουν ένα εισιτήριο για τα playoffs.Ύστερα απο την φυγή των ποιοτικότερων ποδοσφαιριστών του ράστερ(Τζιμπούρ,Μπλάνκο,Σκόκο,Σάχα) και με το πείραμα Χιμένεθ (περί επένδυσης σε ταλέντα και οργάνωση ακαδημιών) να αποτυγχάνει παταγωδώς, οι κίτρινοι πλέον ποντάρουν στις φιλότιμες προσπάθειες του Κωστένογλου για νοικοκύρεμα της ομάδας, με μια αξιοπρεπή πορεία ώστε να παραμείνει τουλάχιστον στην πρώτη τετράδα. Στηριζόμενη γι' άλλη μια χρονιά στις παλιοσειρές Λυμπε – Δέλλα η Α.Ε.Κ.Θα κοιτάξει να σώσει τα προσχήματα και πάλι μέσω του θεσμού του κυπέλλου που φαντάζει πιο εφικτός στόχος από το πρωτάθλημα.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ: 4-5
Π.Α.Ο.Κ.:
Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες για κάτι καλύτερο από πέρσι. Λίγο η απόκτηση του Μπόλονι κάτι η παραμονή του Βϊερίνια και άλλων πρωτοκλασάτων παικτών, ο δικέφαλος του βορρά ανέβασε τον πύχη ψηλότερα και προετοίμασε τους οπαδούς του για την υπέρβαση, η οποία ωστόσο φαίνεται ν' αναβάλλεται γι' ακόμη μια χρονιά. Τα ευχάριστα νέα έρχονται απο την ευρώπη, καθώς ο Π.Α.Ο.Κ. Μοιάζει χρόνο με τον χρόνο ολοένα και πιο συνεπής. Το έργο του Μπόλονι αρχίζει δειλά-δειλά να κάνει την εμφάνισή του, αφού η ομάδα του παίζει πιο ελκυστικό – επιθετικό ποδόσφαιρο συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς αυτό απαραίτητα να το εξαργυρώνει και στον βαθμολογικό πίνακα.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:3
ΑΡΗΣ:
Η τελευταία τριετία για τον ΑΡΗ είναι deja vu. Κάθε χρονιά τα ίδια. Ισχυρή έδρα, δεμένο σύνολο, παιχνίδια με ρυθμό και μπόλικο ροκ αλλά ως συνήθως δυσλειτουργικός στο τελείωμα των φάσεων και την πεμπτουσία της μπάλας: το γκολ. Ο Τσιώλης τελικά δεν κατάφερε ποτέ να εισχωρήσει στο DNAτης ομάδας ή και το αντίστροφο.Ύστερα από την φυγή του η διοίκηση θα πρέπει να στραφεί σε μία λύση η οποία δεν θα είναι προσωρινή αλλά θα δοθεί χρόνος στον νέο προπονητή για να δουλέψει με τα δισεπίλυτα επιθετικά προβλήματα που ταλανίζουν την ομάδα εδώ και χρόνια.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ: 5-7
ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ:
Η αρχή του πρωταθλήματος τον βρήκε έτοιμο και ανταγωνιστικό. Καλές εμφανίσεις που συνοδεύτηκαν με νίκες τις περισσότερες φορές. Δυστυχώς όμως γι' άλλη μία φορά δύο-τρία άτυχα αποτελέσματα έφεραν τριγμούς και ακατάσχετη προπονητολογία στο στρατόπεδο των Ηπειρωτών. Εάν πρυτανεύσει η λογική, δεν γίνουν σπασμωδικές κινήσεις και επικρατήσει ηρεμία τότε ο ΠΑΣ με τις προσθήκες των Ζαϊρί, Μπουζίντ, Γεωργίου και με τον κόσμο στο πλάι του στην δυνατή έδρα των Ζωσιμάδων, είναι ικανός να καθαρίσει εύκολα την παραμονή του αρκετά νωρίς.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ: 9-12
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ:
Η μοναδική εγγύηση που διαθέτουν οι νεοσμυρνιώτες ακούει στα εξής δύο ονόματα: Εστογιανόφ,Λεμονής. Μ' ένα μέτριο υλικό θα πορευθεί φέτος ο Πανιώνιος, με μεγάλες περικοπές στο μπάτζετ του, με τεράστια οικονομικά-διοικιτικά προβλήματα. Η βαριά φανέλα του και το έτος ιδρυσής του από μόνα τους ίσως αρκούν να κρατήσουν τους κυανέρυθρους στην κατηγορία. Αλλά μέχρι εκεί.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ: 8-10
ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ:
Είμαι της άποψης ότι ο προπονητής χρειάζεται χρόνο για να παρουσιάσει το έργο του. Ένα καλό παράδειγμα είναι η Κριτική ομάδα όπου ο Καραγεωργίου είναι εδώ και χρόνια ο άρχοντας της ομάδας. Παρόλα αυτά ο Εργοτέλης μοιάζει στάσιμος αγωνιστικά τα τελευταία δύο χρόνια. Το μεγάλο άλμα δεν έγινε ποτέ, παρότι υπάρχει διοικητική και οικονομική σταθερότητα. Ίσως ο Καραγεωργίου έχει τις ευθύνες του, ίσως τελικά το μέγεθος και οι δυνατότητες της ομάδας να έχουν συγκεκριμένο ταβάνι.Αίνιγμα για δυνατούς λύτες.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ: 7-11
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ:
Ίσως η φετινή έκπληξη του πρωταθλήματος. Με Σπανό και Δώνη στο τιμόνι, διοικητικά και προπονητικά αντίστοιχα, με μεθοδευμένη δουλειά,χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες και με υπομονή ο Ατρόμητος είναι μία καλοκουρδισμένη μηχανή που χαίρεσαι να την παρακολουθείς. Στρωτό ποδόσφαιρο,ομοιογενές σύνολο με εξελίξιμους πιτσιρικάδες, σωστή ποδοσφαιρική προσέγγιση, σ' ένα κλαμπ που σφύζει από υγεία και εργάζεται σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:4-7
ΞΑΝΘΗ:
Άτυχη στις πρώτες αγωνιστικές, με καλό αγωνιστικό πρόσωπο,αλλά χωρίς αυτό να αντικατοπτρίζεται και στην συγκομιδή βαθμών. Αν καταφέρει σύντομα να βρει τον ρυθμό της, και γίνει περισσότερο ουσιαστική δεν θ' αντιμετωπίσει πρόβλημα παραμονής.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:10-13
ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ:
Εντελώς ανέτοιμος.Θα χρειαστεί δραματικές αλλαγές για ν'αποφύγει δυσάρεστες καταστάσεις. Μέτριο έως κακό ποδόσφαιρο, μία από τα ίδια το υλικό του. Αν δεν υπήρχε η προσθήκη της τελευταίας στιγμής των δύο νεοφώτιστων θα ήταν ένα από τα φαβορί για υποβιβασμό.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:12-14
ΚΈΡΚΥΡΑ:
Μία από τα ίδια.Θα παλέψει με τον Αστέρα και τους νεοφώτιστους για την παραμονή της στηνsuperleague.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:13-16
Ο.Φ.Η.
Οι κριτικοί θα πρέπει ν' ανάψουν μία λαμπάδα στον Αναστόπουλο. Ο Νικόλας τους νοικοκύρεψε και πλέον διεκδικούν με αξιώσεις την παραμονή τους στην superleague.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:10-13
ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ – ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ:
Μιας και δεν έχουμε εικόνα από τις δύο ομάδες παραθέτουμε τα εξής στοιχεία:
-Εξοντωτικό πρόγραμμα (Τετάρτη - Κυριακή)
-Προετοιμασία και επιλογή ρόστερ για Β εθνική και όχι για Α.
-Απειρία
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΘΕΣΗΣ:15-16
                                           

Η μπάλλα στην...πολιτική

                                                                                                                                      15/10/2011
                                  Η μπάλλα στην...πολιτική
Το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα με το μεγαλύτερο λαικό έρεισμα. Το γεγονός αυτό, το κάνει ελκυστικό, στα μάτια ορισμένων “καλοθελητών”. Κατά καιρούς έχει χρησιμοποιηθεί από την πολιτική και έχει εξυπηρετήσει υπόγεια συμφέροντα.
        
    Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε σαν χώρα,θα κάνουμε μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το ποδόσφαιρο ως μέσο της πολιτικής.Προφανώς αυτές οι δύο έννοιες(πολιτικη-ποδόσφαιρο) είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Εδώ και πολλά χρόνια, στις εκάστοτε ποδοσφαιρικές πιάτσες ακούγονται διάφορες ατάκες του στυλ: όταν κυβέρνηση είναι η τάδε, τότε το πρωτάθλημα θα το κατακτήσει η δείνα ομάδα, ή ο τάδε πρωθυπουργός είναι οπαδός μιας ομάδας οπότε αυτονόητα θα ευνοηθεί. Όλα αυτά μου μοιάζουν σαν συζητήσεις καφενειακού επιπέδου. Ανέκαθεν τέτοιου είδους κουβέντες, είχαν μία αστεία μορφή, λίγο πικάρισμα μεταξύ οπαδών, λίγο θεωρίες συνομωσίας και άλλα τέτοια υπέροχα ώστε να συντηρούν αστικούς μύθους.
     Μήπωςόμως, αν εμβαθύνουμε, για την εμπλοκή της πολιτικής στο ποδόσφαιρο, ανακαλύψουμε άλλα ενδιαφέροντα πράγματα;
     Στο ελληνικό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, υπήρξαν (όπως και θα συνεχίσουν να υπάρχουν) και διεφθαρμένοι πρόεδροι και αγώνες “περίεργοι” και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και άλλες πολλές παρασκηνιακές ενέργειες.
     Γιατίξαφνικά τώρα και με τόση ζέση, θέλουμε να ξεσκεπάσουμε όλη την βρωμιά που υποβόσκει για τόσα χρόνια; Γιατίασχολούμαστε περίπου πέντε μήνες με Ψωμιάδηδες, Μπέους, συνομιλίες, στημένα ματς, πονηρές διαιτησίες; Γιατίδεν έχουμε αποτελέσματα; Γιατίδεν έχει κλείσει το θέμα και σέρνεται μέχρι σήμερα, θαρρείς και είναι το δυσεπίλυτο πρόβλημα, όπου κάθε μέρα πρέπει να βομβαρδιζόμαστε απ'όλα τα ΜΜΕ με μικρές ανόητες λεπτομέρειες, ώστε να μας κρατάει το ενδιαφέρον και να ξοδεύουμε πολύτιμη φαιά ουσία;
     Ο αποπροσανατολισμός των μαζών πάντα κάποιους εξυπηρετεί.Στην προκειμένη περίπτωση τους διευκολύνει να περνάνε τα αντιλαϊκά τους μέτρα. Ο λαός γίνεται πιο ευάλωτος και οι αντιστάσεις του πιο ανίσχυρες. Ίσως να είμαι καχύποπτος, αλλά νομίζω ότι τα σκάνδαλα που ταλανίζουν το ποδόσφαιρό μας (και όχι μόνο) και εντεχνιέντως κάποιοι τα συντηρούνε, μάλλον έχουν κάποια σχέση με την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση και την ανοχή που δείχνουμε στα σκληρά μέτρα που βιώνουμε πλέον καθημερινά στο πετσί μας.
     Τέρμα η αποχαύνωση! Αφύπνηση τώρα. Όλοι πρέπει ν'αντισταθούμε σ' αυτά που γίνονται για εμάς χωρίς εμάς. Ας σηκωθούμε από τις γούβες των καναπέδων μας και ας ασκήσουμε την μοναδική μορφή πίεσης που μας έχει απομείνει: όλοι στους δρόμους να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει.
                                                                                              
Υ.Γ.
" Οι ωραιότερες θάλασσες ,
είναι αυτές , που δεν αρμενίσαμε ακόμα ...
Τα πιο όμορφα παιδιά ,
δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα ...
Το πιο όμορφο τραγούδι ,
δεν έχει ακόμη τραγουδηθεί ...
Τις πιο όμορφες μέρες μας ,
δεν τις έχουμε ακόμα ζήσει ...
Κι αυτό που θέλω να σου πω ,
το πιο όμορφο απ' όλα,
δεν στο 'χω πει ακόμα ...
Μάθε να περιμένεις με υπομονή,
τα ωραιότερα , ειν΄ αυτά που έρχονται ! ... "
Ναζίμ Χικμέτ

προιόν προς υποβάθμιση

                                                                                                                                              24/09/2011
         Ελληνικό πρωτάθλημα όπως λέμε ... ελληνική οικονομία
προιόν προς υποβάθμιση

    Στο ελληνικό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, τους τελευταίους μήνες, έχει προκληθεί μεγάλος ντόρος με θέμα την διαφάνειά του. Οι φίλαθλοι γίνονται καχύποπτοι βλέποντας, πως πρωταγωνιστές στην σουπερλίγκα δεν είναι οι αθλητές,αλλά κάποιοι νταήδες, μπράβοι και νονοί της νύχτας...έστω και παρασκηνιακά.
    Είθισται να υπερισχύει ο νόμος του ισχυρού,του πλουσιού, του κάφρου. Η εξήγηση απλή.Διότι αυτός πουλάει. Μεγαλύτερο αγοραστικό κοινό, άρα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Πρέπει πάση θυσία να κερδίσει, με τον καλό ή με τον σκληρό τρόπο. Και αν σκουρίνουν τα πράγματα, τότε έρχεται ένας τύπος ντυμένος στα μαύρα, με ένα στραγάλι στο στόμα για να “αποκαταστήσει την τάξη”.Η διαιτησίαοδέυει από το κακό στο χειρότερο. Δεν τους ενδιαφέρει το παιχνίδι, δεν σέβονται αυτούς που πληρώνουν εισητήριο, το μόνο που σκέφτονται είναι να σφυρίζουν διαρκώς σε κάθε υποψία αμφισβητούμενης φάσης για να έχουν το κεφαλάκι τους ησυχο, αδιαφορόντας εάν κόβεται ο ρυθμός και ο καθαρός χρόνος ποδοσφαίρου. Γι'αυτούς, το “πλεονέκτημα υπέρ του επιτιθέμενου” είναι ένας άγνωστος όρος. Το μεροκάματο να βγαίνει...
     Η οπαδική νοοτροπία κυρίως στις “μεγάλες” ομάδες, έχει αλλάξει σε σχέση με παλιά. Εκείνο που τους καίει είναι το αποτέλεσμα, η νίκη,ασχέτως αν η ομάδα τους δεν δύναται ν'αλλάξει πάνω από τρεις πάσες και παίζει το “καινοτόμο” σύστημα της γιόμας.Επίσης η νέα μόδα, επιτάσσει, ο οπαδός να κατέχει ελαφρώς και λογιστικές γνώσεις. Να υπολογίζει (εάν ο άρτια αφιχθείς ποδοσφαιριστής απο την Βραζιλία, συμφέρει οικονομικά ή αν θα έπρεπε να του κάνουμε μείωση αποδοχών)λες και βρίσκεται στην τσέπη του προέδρου του ή έχουν την ομάδα συνιδιοκτησία.
     Το θέαμαπαραμένει φτωχό εν αντιθέσει με ταεισητήριαπου έχουν τραβήξει τον ανήφορο. Συνήθως περιμένεις να παρακολουθήσεις ένα ντέρμπι , και δυσκολεύεσαι να κρατηθεις ξύπνιος εώς την λήξη του. Οι εκπλήξεις,ελάχιστες σε ολόκληρη την σεζόν,μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.Ας το παραδεχτούμε λοιπόν, διαθέτουμε ένα πρωτάθλημα, λίγο εώς πολύ αναμενόμενοως προς την εξέλιξή του και ελάχιστα ανταγωνιστικό όσον αναφορά την κορυφή.
     Εκείνοι που διοικούν αυτό το δύσμοιρο προιόν θα πρέπει να σκεφτούν τι είδους πρωτάθλημα θέλουν. Μας παρουσιάζεται μία ευκαιρία,ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να προχωρήσουμε με βαθιές τομές στηνεξυγίανσηκαι στην αναβάθμισήτου, με όποιοδήποτε κόστος. Επιτέλους να κατανοήσουμε όλοι μας, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα όμορφο παιχνίδι και κάπως έτσι θα έπρεπε να το αντιμετωπίζουμε.    

Σάντος Vs Ρεχάγκελ

                                                                                                                                 17/09/2011
Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου
ΣάντοςVs Ρεχάγκελ
       Με την ευκαιρία των πρόσφατων αγώνων της Εθνικής, στις αρχές του Σεπτέμβρη, θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκόρπιες σκέψεις και να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα για την μετά-Ρεχάγκελ εποχή.
       Περίπου μετά από ένα χρόνο και κάτι μήνες, από την πρόσληψη Σάντος, για λογαριασμό της εθνικής ομάδας, ο Πορτογάλος τεχνικός άρχισε να περνάει την φιλοσοφία του στο DNA της.
      Από τα πρώτα καλέσματά του, έδειξε ότι η εθνική δεν είναι ένα κλειστό κλαμπ και οι κλίσεις των διεθνών θα γίνονται με βάση την φόρμα τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το έξτρα κίνητρο για ορισμένους παίχτες οι οποίοι ένοιωθαν ξεγραμμένοι από την εθνική του Ρεχάγκελ(βλ. Καφές, Λυμπερόπουλος, Κωνσταντόπουλος).
      Ξεπεράστηκαν εμμονές χρόνων, που είχε ο Γερμανός με τα “δικά του παιδιά”, που είχαν κουράσει τους Έλληνες φιλάθλους (Χαριστέας, Δέλλας,Αμανατίδης, Τζιόλης). Οι επιλογές πλέον είναι ορθολογικές, με νέα παιδιά, άφθαρτα στον χρόνο, φιλόδοξα, που πλαισιώνονται από κάποιους έμπειρους οι οποίοι βρίσκονται εκείνη την στιγμή σε καλή κατάσταση.
      Όλοι χαιρόμαστε και γεμίζουμε με αισιοδοξία βλέποντας στην βασική ομάδα να υπάρχουν ελπιδοφόροι νέοι όπως Νίνης, Φετφατζίδης, Κ.Παππαδόπουλος, Παππασταθόπουλος,Ζαραδούκας, Μάκος, κ.α.
      Η δουλειά του Σάντος,φαίνεται επίσης από το σκάουτινγκ που κάνει. Ταξιδεύει στην επαρχία, δεν σνομπάρει καμία ομάδα και διαρκώς ενημερώνεται και παρακολουθεί. Με λίγα λόγια ένας δουλευταράς εντός και εκτός γηπέδων.
      Από τον Πορτογάλο πλέον ξέρουμε τι να περιμένουμε πάνω – κάτω.Σχεδόν ποτέ δεν θα μας εντυπωσιάσει με θεαματικό ποδόσφαιρο. Ίσως ποτέ να μην ριξουμε τεσσάρες ή πεντάρες. Αλλά σχεδόν πάντα θα στεκόμαστε με αξιοπρέπεια και σοβαρότητα απέναντι σε μεγάλους αντιπάλους, και συνήθως θα κυριαρχούμε απέναντι σε ασθενέστερες ομάδες. Εξάλλου αυτό, είναι η παρακαταθήκη που μας άφησε ο Ρεχάγκελ, αλλά χρειάζονταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να συνεχιστεί το έργο και να παγιώσει την εθνική ομάδα στα ευρωπαικά σαλόνια, ως μία υπολογίσιμη δύναμη.
      Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι η επιλογη της Ε.Π.Ο. με την πρόσληψη Σάντος την δικαιώνει μέχρι στιγμής, αφού μοιάζει ο σωστός ανθρωπος,την ενδεδειγμένη στιγμη, στο κατάλληλο πόστο.
Υ.Γ. Τέλος για ν'αστειευτούμε και λίγο, η τύχη που είχε ο Γερμανός στις κληρώσεις φαίνεται ότι την κληρονόμησε και ο Πορτογάλος.

 

PREMIER LEAGUE

                                                                                                                                         10/09/2011
                                                              Αγγλικό πρωτάθλημα

Καλή ποδοσφαιρική σαιζόν. Από αυτή εδώ την στήλη θα ενημερώνεστε για την πορεία της Premier League.
Ας ξεκινήσουμε με μία μίνι ανάλυση με τις κυριότερες ομάδες.
Αν και μόλις δέυτερη αγωνιστική ήδη στο νησί ξεχωρισαν τα μεγάλα φαβορί.                       

Ανανεωμένη και φαβορί
Η Μάντσεστερ Γιουν. παρεμένει σταθερή αξία και με τις νέες προσθήκες,Φιλ Τζοουνς, Ασλευ Γιανγκ,Νταβιντ Ντε Χεα δείχνει ότι η φυγή της παλιοσειράς Σκόουλς, Νέβιλ, Φαν Ντε Σαρ δεν την επηρέασαν στο ελάχιστο. Αντιθέτως ξεκινά πάλι ως πρώτο φαβορί.

Αγρίεψαν οι Άραβες
Η συμπολίτισσα City μετά την εμφατική της εμφάνιση επί της Τότεναμ (1-5) και με τα πετροδόλλαρα να ρέουν άφθονα, φέρνοντας στο City τους Νασρί, Αγκουέρο, Κλισί, μοιάζει πιο ικανή από ποτέ να κάνει την υπέρβαση.

Το μεγάλο στοίχημα
Το ερωτηματικό της Premier είναι η Chelsea. Με τον ιδιόρρυθμο Αμπράμοβιτς να προσλαμβάνει τον ταλαντούχο Αντρε Βίλα Μπόας που είναι μόλις 33 ετών (συνομήλικος των Ντρογκμπά,Λαμπάρντ). Με ποιοτικές προσθήκες όπως των Μάτα (Βαλενθια) , Λουκάκου (Άντερλεχτ) στο Στάμφορντ Μπριντζ οι μπλε ευελπιστούν ο Μπόας να φέρει ανάλογες επιτυχίες με τον προκάτοχό του (Μουρίνιο).

Ουτοπία ή πραγματικό σενάριο?
Η παραμονή και μόνο του King Kenny (Danglish) στο τιμόνι των κόκκινων, δίνει τροφή για όνειραστος οπαδούς της Λιβερπουλ. Προσθέστε και τις μεταγραφές των Ντάουνινγκ, Ενρίκε, Ανταμ, Χέντερσον και έχουμε ένα μείγμα αισιοδοξίας στο Ανφιλντ. Το ζητούμενο όπως κάθε χρονιά με την Λίβερπουλ είναι η διάρκεια.

Τα κανόνια σίγησαν
Για πρώτη φορά στην εποχή του Βενγκέρ υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια από τους οπαδούς της Άρσεναλ προς το πρόσωπο του Αλσατού. Το “Arsene knows” έχει ξεθωριάσει ύστερα από την φυγή πρωτοκλασάτων παικτών ( Νασρί, Φάμπρεγκας. Κλισί, Έμπουε) και με την μη αντικατάστασή τους. Η Άρσεναλ, δείχνει πιο αποδυναμωμένη και σαφώς προβληματίζει με τις ήττες, τις πρώτες αγωνιστικές (0-2 με Λίβερπουλ και 8-2 με Μαν. Γιουν.). Η ομάδα χρειάζεται άμεσα ενίσχυση και επιγώντος καλά αποτελέσματα, διότι οι οπαδοί της Άρσεναλ δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους εμφανίσης.

Το αουτσάιντερ
Μοιάζει να ξεφουσκώνει ύστερα από την καταπληκτική περσινή χρονιά, και παρόλο που διατήρησε τις “κολόνες της” Μόντριτς, Μπέιλ, φαντάζει δύσκολο να σπάσει το “big 4”.

Το φαινόμενο Μπαρτσελόνα

09/09/2011                                                  
Το φαινόμενο Μπαρτσελόνα

      Δεν είναι τα 15 ευρωπαικά κύπελλα, ούτε οι 46 εγχώριοι τίτλοι. Δεν είναι οι Τσάβι, Μέσι και Ινιέστα. Ούτε καν το μονίμως γεμάτο Καμπ Νόου. Είναι ο τρόπος που πρόσεγγίζει το ποδόσφαιρο! Αγγίζει την τελειότητα και σε κάνει να επαναπροσδιορίσεις τις ιδέες σου για το ίδιο το παιχνίδι. Αναρωτιέσαι αν η Μπάρτσα αντιγράφει το play station ή αν συμβαίνει το αντίθετο. Σε κάθε αγώνα της, λες και έχει βαλθεί να μας αποδείξει ότι η μπάλλα είναι τόσο απλή όσο το κορόιδο που παίζαμε παιδιά. Με κατοχή μπάλλας της τάξεως του 70% και άνω, με πάσσες γεωμετρικής ακρίβειας, με ασφυκτική πίεση στην αντίπαλη περιοχή, με απίστευτους αυτοματισμούς, επιβάλλει τον ρυθμό της “ετσιθελικά” στους αντιπάλους της αλλά και σ'εμένα για να μην τολμήσω να σηκωθώ απο τον καναπέ μου. Ακόμα και οι αμυντικοί ντριπλάρουν, ποτέ δεν πουλάνε την μπάλλα, τα χαφ λειτουργουν ανασταλτικά- δημιουργικά και είναι σκόρερς ολκής, όπως επίσης οι επιθετικοί που μπαίνουν με το τόπι στα δίχτυα, σαν να θέλουν να προκαλέσουν την μήνι των αντιπάλων τους σε μια επίδειξη ισχύως.
     O αγώνας στην Βαρκελώνη είναι μια παράσταση... μια ταυρομαχία όπου το αποτέλεσμα είναι προγεγραμμένο και η κατάληξη του η ίδια, με τον ταύρο ζαλισμένο να πέφτει μετά απο μία άνιση μάχη.
     Το ποδόσφαιρο άλλαξε, και σ'αυτό έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης η καταλανική ομάδα. Όταν δεν μπορεί ούτε ο πολύς Σερ Αλεξ να την αντιμετωπίσει, σε δύο τελικούς CHL, και πέφτει αμαχητή, τότε η Μπάρτσα είναι εκείνη που καθορίζει το πώς παίζεται και ποιοί είναι οι όροι του παιχνιδιού.
     Οι ταυρομαχίες στην αρένα του Καμπ Νόου θα συνεχίζονται, και οι περίφανοι καταλανοί θα συνεχίζουν να κομπάζουν για το καμάρι τους λέγωντας:
                              Més que un club(ελλ. Περισσότερο από ένας σύλλογος).


Εθνική ομάδα μπάσκετ

                                                                                                                                          09/09/2011
Εθνική ομάδα μπάσκετ

       Ξεκινώντας το ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας, οι απαιτήσεις των απανταχού ελλήνων μπασκετόφιλων, για την επίσημη αγαπημένη, ήταν χαμηλές. Κάτι η ανεμενώμενη ανανέωση της ομάδας, λίγο τα προβλήματα της τελευταίας στιγμής (Σπανούλης, Σχορτσιανίτης, Μαυροκεφαλίδης, Περπέρογλου) όπως και η απουσία της παλιοσειράς (Διαμαντίδης, Παππαλουκάς) μας ανάγκασαν να θέσουμε τον πύχη χαμηλά εξ' αρχής. Ο νέος κόουτς Ηλίας Ζούρος ύπηρξε ξεκάθαρος για τους στόχους της ομάδας: είσοδος στην εξάδα και εισητήριο για το προολυμπιακό τουρνουά. Όμως το μεγάλο στοίχημα του ταλαντούχου κόουτς είναι να δημιουργήσει την εθνική της επόμενης δεκαετίας.
     Τι και αν δεν σηκώσουμε την κούπα, τι και αν δεν διεκδικήσουμε μετάλλιο... είμαστε χορτασμένοι από δάυτα. Το ταλέντο περισσέυει, κατανόηση υπάρχει, συμπληρώνουμε και λίγο υπομονή και έτοιμο το γλυκό.
     Έπειτα από εννέα ημέρες στο ευρωμπάσκετ τα πρώτα συμπεράσματα κάνουν δειλά- δειλά την εμφάνιση τους και αν μη τι άλλο φαίνονται ενθαρρυντικά. Ήδη περάσαμε στους δώδεκα και συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Ο Κουφός δείχνει πιο βελτιωμένος σε σχέση με προηγούμενες εμφανίσεις του και αν προσαρμοστεί περισσότερο στα δεδομένα του ευρωπαικού μπάσκετ θα μιλάμε για έναν σύγχρονο σέντερ στον οποίο θα μπορούμε να στηριχτούμε για τα επόμενα χρόνια. Ο Καλάθης προσπαθεί να μπει στα παπούτσια του Διαμαντίδη και ν'αποκτήσει ηγετίκα χαρακτηριστικά μες στην ομάδα. Έχει δουλειά ακόμη, αλλά βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση. Στο πρόσωπο του Βασιλειάδη φαίνεται να βρίσκουμε ένα πολύ αξιόπιστο σουτ που τόσο μας έλλειπε. Ο Παππανικολάου ενεργεί με ωριμότητα 30άρη, εν αντιθέση με το επιπόλαιο προφίλ που μας έδειξε μες στην χρονιά.
     Το που είναι το ταβάνι αυτής της νέας ομάδας, δεν μπορούμε ακόμα να προβλέψουμε. Γεγονός είναι όμως ότι μας “ψήνει” για μεγάλα πράγματα. Η Ελλάδα στο μπάσκετ έχει την δικία της σχολή, το προσωπικό της στυλ και γι' αυτόν το λόγο θα παραμένει μία παγκόσμια δύναμη στον χώρο της πορτοκαλής θεάς, με όποιες ελλείψεις ενίοτε έχει, με οποιανδήποτε σύνθεση κι αν παρουσιαστεί. Τα πιτσιρίκια θα γίνουν άνδρες και οι πελαργοί θα ξεχυθούν υπερήφανοι και πάλι στους δρόμους.
     Κυρίες και κύριοι υποδεχτείτε την νέα μεγάλη φουρνιά της επίσημης αγαπημένης.



Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Έτσι το είδα...

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ -  ΟΦΗ

        Δεν συνηθίζω να σχολιάζω τον ΠΑΣ, διότι εάν επιδιώκεις ν' ασκήσεις
δίκαιη κριτική, πρέπει να' σαι αντικειμενικός και αυτό στην προκειμένη
περίπτωση δεν είναι δα και το πιο εύκολο πράγμα. Παρόλα ταύτα, θα
επιχειρήσω μία νηφάλια προσέγγιση του αγώνα με τον ΟΦΗ που ίσως σε
ορισμένους να ξενίσει.
        Οι αγώνες με τον ΟΦΗ εδώ και πολλά χρόνια παρουσιάζουν ιδιαίτερο
ενδιαφέρον. Έτσι και φέτος οι Ηπειρώτες φίλαθλοι δώσανε το βροντερό
παρών. Όλα μοιάζανε ιδανικά για τον ΠΑΣ. Χωρίς σοβαρές απουσίες, με
τον Αναστασιάδη να ψάχνει τους πρώτους του βαθμούς ενώπιον του
διψασμένου του κοινού, στο ντέρμπι της σεζόν, όπως έχει εξελιχθεί τα
τελευταία χρόνια με τους Κρητικούς. Το μοναδικό μελανό σημείο, ήταν το
παγωμένο τερέν που θα δυσχέραινε τις προσπάθειες και των 22
ποδοσφαιριστών.
        Ο αγώνας αρχίζει με τους δύο αντιπάλους να ξεκινούν μουδιασμένα και
επιφυλακτικά ψάχνοντας να βρούνε τα πατήματά τους. Ήδη έχουμε φτάσει
στο 20 λεπτό και οι πρώτες μου εντυπώσεις είναι ότι οι Γιαννιώτες δεν
κατεβαίνουν με σκοπό να πιάσουν από τον λαιμό και να εγκλωβίσουν τον
αντίπαλό τους. Το γεγονός αυτό από μόνο του, αρχίζει και με ανησυχεί
ότι θα παρακολουθήσω μία από τα ίδια. Μέχρι το ημίωρο του α ημιχρόνου,
δεν έχουμε ούτε ένα αξιόλογο σουτ, ούτε καν υποψία κάθετης πάσας στην
πλάτη της άμυνας του ΟΦΗ. Πλέον ήταν ηλίου φαεινότερο ότι δεν υπήρχε
ένα ξεκάθαρο πλάνο. Οι ποδοσφαιριστές ήταν στατικοί, με μοναδική
εξαίρεση τον ορεξάτο Γεωργίου που αναλώνονταν {περιέργως} στον άξονα,
χωρίς να καταφέρει ουσιαστικά ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Ο βαρύς
Μπεσέρα, βολόδερνε ανούσια στον αριστερό ασβέστη, αποκομμένος δίχως να
μπει  ποτέ στο πνεύμα του παιχνιδιού. Εξάλλου ο άνθρωπος δεν μοιάζει
για εξτρέμ (κυρίως λόγω ταχύτητας). Αντιθέτως διαθέτει εξαιρετική
τεχνική, πάσα, δυνατό σουτ και είναι καλός με το κεφάλι. Ίσως πίσω από
τον Μπακαγιόκο να ήταν περισσότερο χρήσιος.
        Δειλά - δειλά οι Κρητικοί άρχισαν να ξεθαρρεύουν και να κερδίζουν
μέτρα στο γήπεδο. Το γεγονός ότι ο ΠΑΣ δεν διαθέτει έναν κόφτη να
"δαγκώνει" (ούτε ο Τζιμόπουλος αλλά ούτε και ο Πατσατζόγλου δεν
διαθέτουν τέτοιου είδους χαρακτηριστικά) και να κλείνει μπροστά από τα
στόπερ, είχε ως αποτέλεσμα ο Μάντζιος και ο Σίσιτς να υποδέχονται και
να σπάνε την μπάλα μ' ευκολία, δημιουργώντας διαρκώς κινδύνους.
        Η άμυνα του ΠΑΣ γι' ακόμη μία φορά δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη. Πλήρης
ασυνεννοησία, αβίαστα λάθη, αστάθεια και μ' έναν τερματοφύλακα υπέρ
ενθουσιώδη και με υπερβάλλοντα ζήλο, που λίγο έλειψε να κρεμάσει την
ομάδα του, αφήνοντάς την με 10 παίχτες, στην φάση της "μεγάλης" εξόδου
του. Κατά τ' άλλα κάτω από τα δοκάρια του υπήρξε σταθερός, του λείπει
όμως η αυτοσυγκράτηση και η ωριμότητα. Τα στόπερ μοιάζουν ύστερα από
τρεις μήνες και πλέον να μην έχουν "δέσει". Παρόλο που είναι
εξαιρετικοί στο μαρκάρισμα ένας εναντίον ενός, δεν έχουν την
δυνατότητα ν' ανεβάσουν την ομάδα μπροστά. Με επιπόλαιες πάσες (κυρίως
του επιρρεπή Κώτσιου), αναγκάζονται τα χαφ να διανύσουν μπόλικα μέτρα
φτάνοντας στην άμυνα για να ξεκινήσουν μία ορθολογική επίθεση, μ'
αποτέλεσμα να δημιουργείται κενό στην μεσαία γραμμή. Τα ακραία μπακ
δεν βοήθησαν ουσιαστικά στην ανάπτυξη του παιχνιδιού με τις λιγοστές
πλαγιοκοπήσεις, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στο ανασταλτικό κομμάτι.
        Κάπου εκεί, στα μέσα του β ημιχρόνου, αναρωτιόμουν με ποιόν τρόπο θα
μπορούσε να σκοράρει αυτή η ομάδα, που δεν διέθετε στην φαρέτρα της
καινούργιες ιδέες, χωρίς φρεσκάδα, έλλειψη φαντασίας και δίχως
εναλλακτικό πλάνο πίεσης, σε περίπτωση που δεν της πήγαινε το ματς.
Δυστυχώς το στείρο ποδόσφαιρο θα συνεχίζονταν μέχρι το σφύριγμα της
λήξης. Δίχως παραγωγή φάσεων, με φλύαρη κατοχή μπάλας, χωρίς ρυθμό, με
ανύπαρκτους αυτοματισμούς και με το τόπι όχι στα πόδια αλλά τις
περισσότερες φορές στον αέρα από γιόμες της απελπισίας. Παρωχημένο
στυλ ποδοσφαίρου δηλαδή, που έχει ξεπεραστεί εδώ και δεκαετίες.
Μοναδική ελπίδα για την επίτευξη κάποιου τέρματος ήταν τα στημένα. Με
αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού (τακτικά) όμως, δεν υπάρχουν πολλές
ελπίδες. Για να πετύχεις τέτοιου είδος γκολ στην αναμπουμπούλα, πρέπει
να φανείς τυχερός ή τουλάχιστον να λέγεσαι Ιντζάκι, και όπως πολύ
εύστοχα αναφέρει και ένας καλός φίλος : παρακολουθώ αυτήν την ομάδα
κοντά στα 20 χρόνια, για να καταφέρει να κερδίσει θα πρέπει να είναι
κατά πολύ ανώτερη του αντιπάλου. Με λίγα λόγια το DNA της, δεν
εμπεριέχει μεγάλη δόση τύχης (φάση δοκαριού στο 90'). Συνηθισμένα τα
βουνά στα χιόνια (και κυριολεκτικά αυτήν την εποχή).
        Κακά τα ψέμματα, σε τέτοιου είδος αγώνες στην έδρα σου για να
επικρατήσεις χρειάζεσαι να βρεις ευκαιρίες από οργανωμένες επιθέσεις
σε συνδυασμό με ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Ο Αναστόπουλος κατέβηκε
διαβασμένος, έστησε την ομάδα του έξυπνα και βγήκε νικητής. Ο ΟΦΗ
βολεύονταν και με τον βαθμό της ισοπαλίας και τον κέρδισε με το σπαθί
του. Ο όρος ισοπαλία στην μπάλα τις περισσότερες φορές αναδεικνύει
νικητή και ηττημένο  (και ας ακούγεται οξύμωρο). Στην προκειμένη
περίπτωση οι τρεις βαθμοί για τους Γιαννιώτες έδειχναν ως επιτακτική
ανάγκη, άρα...
        Τελικά για να σωθεί μια ομάδα στην superleague τι χρειάζεται? Καλό
υλικό, παίχτες ανώτερης ποιότητας, έναν δεινό σκόρερ, ισχυρές
προσωπικότητες ή εμπειρία?
        Συμπερασματικά λοιπόν θεωρώ, ότι όλα τα παραπάνω σ' ένα βαθμό είναι
απαραίτητα, αλλά το κυριότερο για το συγκεκριμένο στόχο είναι η
ομοιογένεια. Τι να τον κάνεις τον Ζαϊρί ή τον κάθε Ζαϊρί αν δεν
μπορείς να τον αξιοποιήσεις. Τ' ονόματα σε μία μέτρια ομάδα σπανίως
κάνουν την διαφορά.
        Δεν γνωρίζω (και δεν είμαι ο κατάλληλος) αν θα ενισχυθεί η ομάδα στην
μεταγραφική περίοδο, αλλά η ταπεινή μου άποψη είναι ότι έχει ανάγκη
από τρεις παίχτες: έναν σέντερ φορ περιοχής (πόσο θ' αντέξει ο
Μπάκαγιόκο? ), έναν οργανωτή στα χαφ να νοικοκυρέψει το κέντρο και
έναν εγκεφαλικό στόπερ με καλές τοποθετήσεις και σωστές μεταβιβάσεις
ώστε ν' ανεβάζει την ομάδα όταν πρέπει.
        Μακάρι στον ομολογουμένως δύσκολο αγώνα με τον Άρη να δούμε
διαφορετικό πρόσωπο. Τέλος κάτι για τον κόουτς: ας αφήσουμε την
Παναγία και τα υπόλοιπα θεία ήσυχα. Δεν  χωράνε στο ποδόσφαιρο. Ας μην
μοιρολατρούμε  και ας σηκώσουμε τα μανίκια να πιάσουμε δουλειά.